Το Εργαστήριο

Εργαστήριο Κοινωνιολογίας της Παιδείας & του Πολιτισμού

Περιγραφή
Το προτεινόμενο εργαστήριο Κοινωνιολογίας της Παιδείας & του Πολιτισμού του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Ψυχολογίας επιδιώκει να προωθήσει περαιτέρω τις θεωρητικές αναζητήσεις στους συσχετιζόμενους χώρους της παιδείας και του πολιτισμού στον ελλαδικό και στον ευρασιατικό χώρο από την άποψη του κοινωνιολογικού συγκείμενου. Εφόδιά του είναι η οργανωτική, επιστημολογική-θεωρητική και πρακτική εμπειρία που έχουν συγκεντρώσει οι προτείνοντες κατά τα προηγούμενα έτη στο Τμήμα Κοινωνιολογίας και σε άλλους ανάλογους φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενός αριθμού νέων επιστημόνων, που κυρίως προέρχονται από το Τμήμα Κοινωνιολογίας και οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην ανάπτυξη του έργου του εργαστηρίου. Η συγκρότηση του αντικειμένου του εργαστηρίου δεν τείνει απλώς να καλύψει ένα επιστημολογικό κενό, αλλά να συντελέσει σε γεφυρώσεις ανάμεσα σε γνωστικές, στοχαστικές και πρακτικές περιοχές, οι οποίες έμεναν ως τώρα έξω από το στενά νοούμενο κοινωνιολογικό αντικείμενο και υπέκειντο ως ζητήματα παιδείας και πολιτισμού στις δεσμεύσεις των τεχνοκρατικών και διεκπεραιωτικών στρεβλώσεων. Υπέφεραν από την ύπαρξη στεγανών, που αποτρέπουν την επικοινωνία, τις δικτυώσεις, τις πολιτικές συνθέσεις και τον αυτοτελή επιστημονικό και φιλοσοφικό στοχασμό για τα κοινωνιολογικά αντικείμενα της παιδευτικής ανάπτυξης και της πολιτισμικής μεταβολής. Από την άποψη αυτή το προτεινόμενο εργαστήριο αναμένεται να ασκήσει τον πολλαπλασιαστικό ρόλο του μέσα στο ελληνικό και ευρύτερο περιβάλλον.

Ενδεικτικά το προτεινόμενο εργαστήριο θέτει στο κέντρο της θεωρητικής και της πρακτικής (εκπαιδευτικής) δραστηριότητάς του:

  • Τον τρόπο θέσμισης και λειτουργίας της παιδείας στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία ως μιας σφαιρικής δομής
  • Την κοινωνιοϊστορική και αισθητική αντιμετώπιση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
  • Τους πολιτισμικούς προσανατολισμούς της ελληνικής κοινωνίας και τη συμβολή τους στη διαμόρφωση των στάσεων και των επιλογών, που καθορίζουν τους όρους διαχείρισης των προβλημάτων από τις κοινωνικές ομάδες στην Ελλάδα της κρίσης και αύριο.
  • Τις οσμώσεις της παιδείας και του πολιτισμού στην ιστορικά νοούμενη επιτελεστικότητα των κοινωνικών θεσμών που συνδέονται με την πολιτική, τη θρησκεία, την υγεία κ.τ.ό.
  • Την προβολή του ελληνικού πολιτισμικού παραδείγματος στην ευρυχωρία του ευρασιατικού περιβάλλοντος και την ανάληψη ποικίλων δράσεων που καθιστούν περαιτέρω συνειδητή την ιστορία της ελληνικής παρουσίας σε αυτό το από παλιά διεθνοποιημένο πολιτισμικό περιβάλλον.