Το Εργαστήριο Κοινωνιολογίας της Παιδείας και του Πολιτισμού του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών επιδιώκει να προωθήσει περαιτέρω την επιστημονική έρευνα και μελέτη των άμεσα συνδεδεμένων ιστορικών και κοινωνικών πεδίων του πολιτισμού και της παιδείας στον ελλαδικό και στον ευρασιατικό χώρο, με την χρήση των μεθόδων της Κοινωνιολογίας και της Ιστορίας.
Εφόδιά του είναι η οργανωτική, επιστημολογική-θεωρητική και πρακτική εμπειρία που έχουν συγκεντρώσει, μέσα από τις δραστηριότητές τους σε άλλους ανάλογους φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού, τα μέλη Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού και οι νέοι επιστήμονες που το στελεχώνουν και προέρχονται κυρίως από το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Η συγκρότηση του αντικειμένου του Εργαστηρίου δεν τείνει απλώς να καλύψει ένα επιστημονικό και ερευνητικό κενό, αλλά να συντελέσει σε γεφυρώσεις περισσοτέρων περιοχών θεωρητικής και πρακτικής γνώσης, οι οποίες έμεναν ως τώρα έξω από το στενά νοούμενο κοινωνιολογικό αντικείμενο και υπόκειντο ως ζητήματα παιδείας και πολιτισμού στις δεσμεύσεις και στις στρεβλώσεις των τεχνοκρατικών και διεκπεραιωτικών επιλογών. Υπέφεραν από την ύπαρξη στεγανών, που απέτρεπαν την επικοινωνία, τις δικτυώσεις, τις πολιτικές συνθέσεις και τον αυτοτελή επιστημονικό και φιλοσοφικό στοχασμό για τα κοινωνιολογικά αντικείμενα της παιδευτικής ανάπτυξης και της πολιτισμικής μεταβολής. Από την άποψη αυτή το Εργαστήριο αναμένεται όχι απλώς να ασκήσει τον ακαδημαϊκό ρόλο του αλλά και να ενισχύσει τη φωνή του Παντείου Πανεπιστημίου και τον πολλαπλασιαστικό ρόλο του μέσα στο ελληνικό και ευρύτερο περιβάλλον.
Ενδεικτικά το Εργαστήριο θέτει στο κέντρο της θεωρητικής και της πρακτικής (εκπαιδευτικής) δραστηριότητάς του:
- Τον τρόπο θέσμισης και λειτουργίας της παιδείας ως μιας σφαιρικής δομής στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
- Την κοινωνική, ιστορική και αισθητική αντιμετώπιση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
- Τους πολιτισμικούς προσανατολισμούς της ελληνικής κοινωνίας και τη συμβολή τους στη διαχείριση των προβλημάτων από τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες.
- Τις ωσμώσεις της παιδείας και του πολιτισμού στην ιστορικά νοούμενη επιτελεστικότητα των κοινωνικών θεσμών που συνδέονται με την πολιτική, τη θρησκεία, την υγεία κ.τ.ό.
- Την προβολή του ελληνικού πολιτισμικού παραδείγματος στην ευρυχωρία του ευρασιατικού περιβάλλοντος και την ανάληψη ποικίλων δράσεων που καθιστούν περαιτέρω συνειδητή την ιστορία της ελληνικής παρουσίας σε αυτό το από παλιά διεθνοποιημένο πολιτισμικό περιβάλλον.